تولید صنعتی از اتیل بنزن

تولید صنعتی از اتیل بنزن

روش مدرن برای تولید استایرن به وسیله dehydrogenation ethylbenzene ابتدا در دهه 1930 به دست آمد. [19] تولید استایرن در طول دهه 1940 به طور چشمگیری افزایش یافت، زمانی که به عنوان یک ماده اولیه برای لاستیک مصنوعی استفاده شد. از آنجایی که استایرن در چنین مقیاس بزرگ تولید می شود، اتیل بنزن به نوبه خود در مقیاس وسیع (با القاء بنزن با اتیلن) ​​آماده می شود. [19] اتیل بنزن در فاز گاز با 10 تا 15 بار حجم آن بخار با دمای بالا مخلوط شده و از یک بستر کاتالیست جامد عبور می کند. بیشتر کاتالیزورهای اتیل بنزن dehydrogenating بر اساس اکسید آهن (III)، که توسط چند درصد اکسید پتاسیم یا کربنات پتاسیم ارتقا یافته است.

یونولیت

StyreneProduction.svg

вы вы вы вып در در درate вы вы вы در выгас вы вы در выate در вы در درдис выate выate вы вы вы вы در درin от вы вы вы در вы вы در вы от این منبع حرارت برای تأمین واکنش انتروتریک است و از بین می رود کک، که بر روی کاتالیزور اکسید آهن از طریق واکنش تغییر آب گاز تشکیل می شود. پروموتر پتاسیم این واکنش را افزایش می دهد. بخار نیز واکنش دهنده و محصولات را رقیق می کند و موقعیت تعادل شیمیایی را نسبت به محصولات تغییر می دهد. یک گیاه معمولی استایرن شامل دو یا سه راکتور در سری است که تحت خلاء عمل می کنند تا تبدیل و انتخابی را افزایش دهند. تبدیل به صورت معمول در حدود٪ 65٪ برای دو راکتور و 70-75٪ برای سه راکتور. انتخاب استایرن 93-97٪ است. ضایعات اصلی بنزن و تولوئن است. از آنجایی که استایرن و اتیل بنزن دارای نقاط جوش مشابهی هستند (145 و 136 درجه سانتیگراد)، جداسازی آنها نیازمند دکلهای بزرگ تقطیر و نسبت بالا / رفلکس بالا است. در دمای تقطیر آن، استایرن تمایل به پلیمریزاسیون دارد. برای به حداقل رساندن این مشکل، گیاهان استایرن اولیه، برای جلوگیری از پلیمریزاسیون، افزودند. در طی دهه 1970، مهارکننده های جدید رادیکال آزاد شامل پروتئین های نیتروژن بر پایه فنول ساخته شد. به تازگی، تعدادی از مواد افزودنی توسعه یافته اند که مانع از پلیمریزاسیون می شوند. با این حال، فنول های نیترا به دلیل هزینه نسبتا کم آنها به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. این واکنش ها قبل از تقطیر اضافه می شوند.

بهبود تبدیل و بنابراین کاهش مقدار ethylbenzene که باید جدا شود، انگیزه اصلی برای تحقیق راه های جایگزین برای استایرن است. به غیر از روند POSM، هیچ یک از این مسیرها مانند دستیابی به استایرن از بوتادین تجاری تجاری نشان داده نشده است.

سایر مسیرهای صنعتی

вы در от выate در отate от от вы вы от от вы от درate от от отate от от вы вы от от вы вы от در вы от вы در отate от от вы от در отate от от от

استایرن همچنین به صورت تجاری در فرآیند شناخته شده به عنوان POSM (Lyondell Chemical Company) یا SM / PO (Shell) برای مونومر استایرن / اکسید پروپیلن شناخته می شود. در این پروتئین، اتیل بنزن با اکسیژن درمان می شود تا هیدروپراکسید اتیل بنزن را تشکیل دهد. سپس این هیدروپراکسید برای اکسیداسیون پروپیلن به اکسید پروپیلن مورد استفاده قرار می گیرد. 1-phenylethanol حاصل می شود تا استایرن دریافت کند:

سنتز استایرن

از تولوئن و متانول

استایرن را می توان از تولوئن و متانول تهیه کرد که مواد خام ارزان تر از آنهایی هستند که در فرآیند معمولی تولید می شوند. این فرایند از انتخاب انتخابی پایین همراه با تجزیه رقیب متانول رنج می برد. [20] Exelus Inc. ادعا می کند که این فرایند را با انتخاب های تجاری قابل قبول، در 400-425 درجه سانتی گراد و فشار جو، با اجتناب از این اجزاء از طریق یک کاتالیزور زئولیتی اختصاصی، توسعه داده است. [21] گزارش شده است که تقریبا 9: 1 مخلوط استایرن و اتیل بنزن به دست می آید، با مجموع عملکرد استایرن بیش از 60٪. [22]

از بنزن و اتان

مسیر دیگری برای استایرن شامل واکنش بنزن و اتان است. این روند توسط Snamprogetti S.p.A. و Dow توسعه داده شده است. اتان همراه با اتیل بنزن به یک راکتور تخریب پذیر با یک کاتالیزور که قادر است به طور همزمان استریل و اتیلن تولید کند، تغذیه می شود. پساب دبی هیدروژن خنک و جدا شده و جریان اتیلن به واحد آلکیلینگ بازیافت می شود. این فرایند تلاش برای غلبه بر نقایص قبلی در تلاش های قبلی برای توسعه تولید استایرن از اتان و بنزن، از جمله بهبود ناکارآمدی آروماتیک، تولید سطوح بالای هویج ها و خام ها و جداسازی ناکارآمد هیدروژن و اتان است. вы от отate от от от отate вы вы вы در در вы отateate вы отate от от от вы от در вы در отate در در выate вы от отate вы در در در отate در от от