پلییورتانها به شکلهای مختلف از گزاره فومهای نرم، فومهای سخت؛ الاستومرها، ترموپلاستیک الاستومرها، رزین، رنگ، پوشش و… در جهان کاربرد دارا هستند . یک عدد از کاربردهای پلییورتانها، به کارگیری به تیتر پوشش لولههای مدفون در خاک با هدف حفاظت در برابر خوردگی میباشد . پلییورتان مسئله استفاده در این روش، از دسته ۱۰۰٪ جامد و با مواد اول ۲ جزئی می باشد ولی نبایستی چسبندگی زیادی به سطح لوله از این پوشش انتظار داشت . پلی اورتانها در موقعیت کاربری مختص مثل دمای بالای خط لوله یا تعمیرات پوشش دارای اهمیت کاربرد دارند و کمتر به تیتر پوشش اساسی خطوط انتقال استعمال میشوند . استفاده از پوششهای پلییورتان جهت پوشش داخلی خطوط انتقال کاربرد دوچندان محدودی داشته و به علت رهاکردن ترکیبات سمی ایزوسیانات جهت پوشش داخلی پیشنهاد نمیگردد . کاربرد پلی ن ترکیبات هم بهطور پیوسته رو به گسترش میباشد .
ماستیکهای پلی اورتان و سیلی با اعتنا به خاصیت شیمیایی و مکانیکی خویش داری کاربردها مختلفی میباشند . در شبکه هی آب و فاضلاب، مخازن آب و فاضلاب، کفسازی سالنها، پیادهروها، درز قطعات پیشساخته و تمامی درزهایی که بایستی در برابر نفوذ آب و دیگر میعات مراقبت گردد استعمال میشود .
چگونگی
تولید ترکیبات پلییورتان آمیختن پلییورتانها با پلی اوره امری متداول هست و روندی رو به رشد داراست . پلییورتانها دستهای از پلیمرهای پر مصارف با خاصیت عالی هستند . به همین خاطر، طراحان و متخصصان صنعت های پوشش دهی به خیر و خوبی توانایی افتتاح از این ترکیبات را در کاربردهای متفاوت دارا هستند از جمله پوششهای روشن برای پوشش دهندههای تک لایه منحصربهفرد بامها و رنگهای معلوم کردن محل گذر عابرین پیاده و غیره… مقاومت پلییورتانها در برابر سایش ضربه و کنار گذاشتن خوردگی بسیار عالی است، از پاراگراف ویژگیهای آنها پخت سرعت بالا و کامل در دمای محفظه میباشد . پلییورتانها آلیفاتیک از انواع آروماتیک گرانتر می باشند . به همین خاطر اشکال آروماتیک و نمونههای اپوکسی دار در استریها، رنگهای اساس و پوششهای رابط بکار میروند . در حالی که آلیفاتیکها ویژه پوشش آخری میباشند . به کار گیری از پوششهای حفظ کننده برای خودداری از پدیده خوردگی در ساختارهای فولادی که آستر و پوشش مبنا آن ها از دسته سامانهای اپوکسی دار است، نمونهای از کاربردهای دارای اهمیت پلییورتانها محسوب میشوند . مورد دیگر، سامانههای پوشش دهنده کف هست که در آن ها هم اشکال پوششهای مبنا را میتوان بکار برد، گاهی پوشش نهائی از جور یورتان برای لایه آخرین کف نیز کفایت مینماید . کاربرد پلییورتانها و پلی اورهها در کفپوشها انواع فناوری کاربرد پوششهای کف همگی بر دو اصل استوارند . یک عدد از آنها فناوری فیلم نازک هست که یک یا این که یکسری پوشش با ضخامت حدود ۵۰ تا ۱۲۵ میکرون روی سطح کف پوشش داده می شود . درزگیری و غبارزدایی نیز از گزاره روند اساسی در این راه محسوب میگردند که انگیزه نهایی آنها رسیدن به کفپوشهایی با طرحهای ذیل و مزین هست . رزینهای مسئله مصرف در پوششهای کف عبارتند از: آلکیدها، اپوکسیها یا اپوکسی استری بر مبنا آب و حلال، مخلوطهای معلق، آمیختههای پلییورتانی بر مبنا آب و انواع پلیمرهای آکریلیکی، شایسته ترین وضعیت برای این نوع کفپوشها آن میباشد که اثر مواد شیمیایی یا آب روی سطح کفپوش براحتی برطرف شود و لکهای بر جای نماند . پوششهای آلکیدی در مقابل سودسوزآور مضاعف ضعیف عمل مینمایند . دسته دیگر پوشش دهی فناوری فیلم کلفت هست که در آن دستکم ضخامت پوشش ۲۰۰ میکرون و حداکثر آن گهگاه به روستا میلیمتر نیز می رسد . انگیزه از این مدل پوشش دهی مالامال کردن ترکها، حفرهها و تسطیح سطح های شدیداً سایید شدهاست پوششهای کلفت می باشند . سیمان و مصالح سنگی موردنظر با اشکال رزینها ترکیب می گردند اپوکسیها، پلییورتانهای آروماتیک (غالباً روغن کوچک و MDI دی فنیل متان ۴_ ،۴_ دی ایزوسیانات لاتکس SBR و اکریلیکی لبریز مصرفترین رزینها هستند . خط مش فعالیت به شکل پاشش یا ریختن پوشش روی مرحله و بدنبال آن ماله کشی دستی یا اعمال به وسیله غلتک می باشد . در بعضا از موارد در کفپوشهای کلفت از استرهای غیر اشباع، وینیل استرها و اپوکسیهای با مقدار صد در صد جامد استعمال میگردد . پلییورتانهای آروماتیک بر مبنا MDI برای پوشش دهی کف مضاعف بکار میروند، چرا که MDI ایزوسیاناتی نسبتاً ارزان میباشد . دیدنی میباشد که بدانید مولکول MDI و پلیمر سنتز گردیده از آن به راحتی پرتو فرابنفش را جذب میکنند، زردرنگ شدن پوششهایی که در معرض روشنایی خورشید واقع شدهاند به همین برهان همین قضیه است .
درباره این سایت